Srbija obeležava 150 godina postojanja dinara

Zakonom o kovanju srebrne monete 12. decembra 1873, dinar je pre vek i po u Srbiji postao zvanična novčana jedinica.  Prvi srebrni novčići, u apoenima od 50 para, jednog i dva dinara, iskovani su 1875. i na aversu – prednjoj strani novčića – imali su lik kneza Milana Obrenovića. Naziv dinar izvorno je rimski i latinski, a kovao se i u srednjovekovnoj Srbiji. 

Važio je za zvaničnu valutu u proširenoj Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, te Jugoslaviji, kao i u posleratnoj socijalističkoj Jugoslaviji i "okrnjenoj" SRJ, sve do Državne zajednice Srbije i Crne Gore i samostalne Srbije.

Zakonom o kovanju srebrne monete 12. decembra 1873. godine, pre vek i po, dinar je u Srbiji postao zvanična novčana jedinica.

Prva papirna novčanica, kao simbol modernizacije, pojavila se 1876. tokom Srpsko-turskog rata. Iako praktično nije bila u upotrebi, novčanica je označila prelazak sa tradicionalnog metalnog novca na papir kao novi nosilac vrednosti.

Praktična primena papirnog novca usledila je tek 1884. kada je odštampana prva novčanica od sto dinara koja je imala podlogu u zlatu.

Prve srpske i jugoslovenske novčanice sve do 1929. godine su štampane u Belgiji i Francuskoj, a jedna serija i u Sjedinjenim Državama. Od početka rada Zavoda za izradu novčanica 1929. godine sve novčanice štampaju se u zemlji. Izuzetak je serija iz 1943. godine, štampana u Londonu.

Kada je Srbija postala kraljevina 1882. izdata je specijalna serija zlatnika od 10 i 20 dinara, koji su u narodu nazivani i kao "Milanovi zlatnici" ili "milandori" – po imenu kralja i francuskoj reči za zlato.

Novčanice su isprepletene značajnim ličnostima iz srpske istorije i kulture, dok su na kovanicama prikazani manastiri i zgrada Vlade Srbije.

Osim u Srbiji, dinar je danas naziv valute i drugim zemljama poput Alžira, Bahreina, Jordana, Iraka, Kuvajta, Libije i Tunisa.

U Iranu, dinar označava stoti deo rijala.